1
Ik nam plaats achter de piano en bladerde door de bladmuziek heen. Een simpel liedje was het, maar wel mooi. Gefocust begon ik langzaam te spelen. Ik kon het nog niet zo lang, sinds ik hier woonde. Ongeveer een maand geleden had ik Thomas voor het laatst gezien, en in die tijd had ik hem niet gesproken. Ik dacht alleen maar aan hem, zo erg miste ik hem. Hij woonde zo ver weg, aan de andere kant van het land. Ook al miste ik hem zo erg, de tijd stond niet stil.
De boerderij waar ik woonde was best groot, niet mooi, maar mijn oma had geen smaak. Er zat enorm veel land bij, maar ze gebruikte het niet. De omgeving was prachtig, volgens mij was dit een van de mooiste plekken op aarde.
De heuvel waar de boerderij op lag was ook eigendom van Muriël, mijn oma. Boeren uit het dorp iets verderop zorgden eerst voor het land, maar daar stopten ze mee omdat het land nogal duur was. Muriël moest nu werken voor haar geld, wat ze deed op mijn school. Ze was een lerares voor de brugklassen.
De school waar ik heen ging was vreselijk, het gebouw was lelijk, de leerkrachten waren bagger en de meeste leerlingen waren achterlijk. Sommige waren wel aardig, maar daar bleef het dan ook bij. Één jongen uit mijn klas, volgens mij heette hij Harry (op z'n engels), scheen een oogje op me te hebben. Ik besteedde niet veel aandacht aan hem, want ik was nog steeds verliefd op Thomas.