5
Teleurgesteld lopen we het pad op van het huis dat we gaan bekijken. Of in ieder geval, ík ben teleurgesteld, Myrthe dol enthousiast en Thomas' gezicht was emotieloos. Myrthe vond het nog steeds geen goed idee om me nog langer bij ze te laten wonen en dus waren de komende weken volgepland met open dagen. Vandaag zijn we in het kleine dorp Hoogdalen, het is een of ander gehucht in de polder. Dit is het tweede huis dat we vandaag bekijken.
'' Wat een enige keuken'' roept Myrthe blij als ze door de ramen gluurt. Myrthe is een beetje weird, geen idee waarom maar het is zo.... Thomas haalt zijn schouders op en duwt de sleutel in de voordeur.
'' Wat een enige keuken'' roept Myrthe blij als ze door de ramen gluurt. Myrthe is een beetje weird, geen idee waarom maar het is zo.... Thomas haalt zijn schouders op en duwt de sleutel in de voordeur.
Nadat we het hele huis hebben bekeken, waaronder de enige keuken, die niet zo enig is, plof ik neer op een stoel. Het huis ruikt nieuw, maar heeft een vertrouwd geurtje. Myrthe was echt héél enthousiast en heeft meteen een bod gedaan op dit huis. Je kan dus ongeveer zeggen dat ik nu zeker weg moet. Ik slaak een zucht en denk na over vroeger. Dan schrik ik wakker uit mijn gedachten.
Het is Thomas die de kamer binnenstormt.
''Zeg, wil jij me niet zo laten schrikken?'' vraag ik en zet mijn handen in mijn zij.
''Ja, wat jij wilt, kom nou even buiten kijken, je gaat dit geweldig vinden!''
Ik zucht en kijk naar de grond. '' Ik vind helemaal niks geweldig.''
Thomas kijkt begrijpend naar me en komt naar me toe.
''Zeg, wil jij me niet zo laten schrikken?'' vraag ik en zet mijn handen in mijn zij.
''Ja, wat jij wilt, kom nou even buiten kijken, je gaat dit geweldig vinden!''
Ik zucht en kijk naar de grond. '' Ik vind helemaal niks geweldig.''
Thomas kijkt begrijpend naar me en komt naar me toe.
''Het spijt me dat je niet kan blijven, en ik beloof dat ik er alles aan ga doen om Myrthe over te halen''. Myrthe? Hij noemt zijn moeder bij haar voornaam? Right.
'' Dat is lief van je, maar het helpt toch niet....'' zeg ik verdrietig. Het is een tijdje stil.
''Je bent mooi als je verdrietig bent.''
Hoor ik dat goed? Een compliment? Mijn hart maakt een sprongetje en ik moet me echt inhouden.
''Uhm... Dankjewel...'' ik kijk in zijn mooie ogen en hij kijkt mij ook aan.
''Kom je nu kijken?'' Ik knik en loop achter hem aan.
'' Dat is lief van je, maar het helpt toch niet....'' zeg ik verdrietig. Het is een tijdje stil.
''Je bent mooi als je verdrietig bent.''
Hoor ik dat goed? Een compliment? Mijn hart maakt een sprongetje en ik moet me echt inhouden.
''Uhm... Dankjewel...'' ik kijk in zijn mooie ogen en hij kijkt mij ook aan.
''Kom je nu kijken?'' Ik knik en loop achter hem aan.
Ik loop achter Thomas aan naar buiten tot de stoep. Als ik om me heen kijk zie ik 1... 2... 3.... drie paarden.
''What the fuck, hebben deze mensen knollen?'' verbaasd kijk ik in Thomas' richting. Hij knikt en aait het grijze beest.
'' Dees heet Gray, die bruine Faylinn. Die beige is een wilde knol, die komen hier blijkbaar gewoon nog voor.''
''Of hij is ontsnapt bij een of andere boer'' antwoord ik. Kom op, wilde paarden in Nederland? Pfft. Aarzelend nader ik het bruine paard Faylinn en aai hem over het hoofd. Zachtjes geeft hij me een ''kopje'' zoals katten dat doen. Ik kan er niks aan doen, er verschijnt een gelukkige glimlach op mijn gezicht.
''What the fuck, hebben deze mensen knollen?'' verbaasd kijk ik in Thomas' richting. Hij knikt en aait het grijze beest.
'' Dees heet Gray, die bruine Faylinn. Die beige is een wilde knol, die komen hier blijkbaar gewoon nog voor.''
''Of hij is ontsnapt bij een of andere boer'' antwoord ik. Kom op, wilde paarden in Nederland? Pfft. Aarzelend nader ik het bruine paard Faylinn en aai hem over het hoofd. Zachtjes geeft hij me een ''kopje'' zoals katten dat doen. Ik kan er niks aan doen, er verschijnt een gelukkige glimlach op mijn gezicht.