Kleine opmerking: de personages hebben een make-over en de blonde jongen is Thomas.
4
Mijn tijdelijke pleegmoeder was zo aardig om me even bij Thomas af te zetten, en nu sta ik voor zijn huis. Sinds de dood van mijn ouders had ik geen ouderlijk toezicht, en werd in een pleeggezin geplaatst. Ze waren heel aardig en alles, maar ik prefereerde toch een bekend iemand, iemand als Thomas. Toen ik het vroeg aan zijn moeder, Myrthe, stemde ze ermee in na lang nadenken. Nu sta ik daar dus, zonder spullen. Thomas en zijn moeder stonden al op me te wachten in de tuin. Enthousiast loop ik naar Thomas.
Ik geef Thomas een grote knuffel.
'' Heey! Hoe is het? Heel erg bedankt!'' zeg ik en laat hem los. Hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht, mooie lach trouwens.
''Geweldig! Geen dank,'' antwoordt hij,'' ben er alleen maar blij mee!'' Myrthe schraapt haar keel en tikt op mijn schouder.
''Hallo Floor, leuk je te zien.'' Ik knik vriendelijk in haar richting.
'' Ook leuk u weer te zien, mevrouw.'' '' Och, noem me maar Myrthe! Maar je had al meegekregen dat er een paar dingen aan zijn verbonden, niet waar?'' Weer knik ik.
'' Terwijl u nieuw huis zoekt, moeten Thomas en ik op dit huis letten, en ik moet ook in het huishouden helpen, en mag hier alleen blijven tot het verhuizen begint.' ' Myrthe knikt goedkeurend.
'' Heey! Hoe is het? Heel erg bedankt!'' zeg ik en laat hem los. Hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht, mooie lach trouwens.
''Geweldig! Geen dank,'' antwoordt hij,'' ben er alleen maar blij mee!'' Myrthe schraapt haar keel en tikt op mijn schouder.
''Hallo Floor, leuk je te zien.'' Ik knik vriendelijk in haar richting.
'' Ook leuk u weer te zien, mevrouw.'' '' Och, noem me maar Myrthe! Maar je had al meegekregen dat er een paar dingen aan zijn verbonden, niet waar?'' Weer knik ik.
'' Terwijl u nieuw huis zoekt, moeten Thomas en ik op dit huis letten, en ik moet ook in het huishouden helpen, en mag hier alleen blijven tot het verhuizen begint.' ' Myrthe knikt goedkeurend.
Een tijdje later zit ik in de woonkamer op de bank. Myrthe hield veel van zwart en wit, en van die zware kasten,heeft ze altijd al gedaan. Ik hoor voetstappen en draai mijn hoofd, het is Thomas.
'' En, heb je het al een beetje naar je zin?'' Vraagt hij en loopt voor me langs.
'' Jahoor, jullie hebben een heel mooi huis.''
'' Valt wel mee hoor, ik heb het liever helemaal zwart ofzoiets.'' Thomas en ik houden allebei van donkere kleuren, één van de dingen waarom we elkaar zo mogen, en we al zo lang vrienden zijn. Ik knik instemmend.
'' En, heb je het al een beetje naar je zin?'' Vraagt hij en loopt voor me langs.
'' Jahoor, jullie hebben een heel mooi huis.''
'' Valt wel mee hoor, ik heb het liever helemaal zwart ofzoiets.'' Thomas en ik houden allebei van donkere kleuren, één van de dingen waarom we elkaar zo mogen, en we al zo lang vrienden zijn. Ik knik instemmend.
Ik sta op, vlak voor hem en zie dat hij best gespierd is, en knap ook..... Dat ik dit al die jaren niet gezien heb? Mijn wangen worden een beetje rood, hopelijk ziet hij dat niet....
'' Floor? Je staart,'' ik schrik wakker en merk het, '' wil je je kamer zien?'' Ik knik en loop achter hem aan.
'' Floor? Je staart,'' ik schrik wakker en merk het, '' wil je je kamer zien?'' Ik knik en loop achter hem aan.
Samen staan we in de kamer. Weer die zwarte meubelen die wit gestoffeerd zijn. Ik wou dat ik mijn kussens van verschillende bands nog had, mijn posters, mijn dekbedovertrek van Metallica en al helemaal mijn zitzak. Helaas moet ik me aanpassen.
''There you go,'' zegt Thomas en loopt de kamer uit, mij achterlatend. Met een gevoel dat op heimwee lijkt ga ik op het bed zitten. Er vormt zich een brok in mijn keel als ik terug denk aan het appartement waar mijn ouders en ik woonden. I have to leave it behind....
''There you go,'' zegt Thomas en loopt de kamer uit, mij achterlatend. Met een gevoel dat op heimwee lijkt ga ik op het bed zitten. Er vormt zich een brok in mijn keel als ik terug denk aan het appartement waar mijn ouders en ik woonden. I have to leave it behind....