6
Ik kijk naar mijn kleding en zie dat het totaal niet paardvriendelijk is, dus hol ik naar binnen om iets anders aan te trekken. Ik kom naar buiten in een oude broek en een trui van Myrthe die in de auto lag. Ik aai het paard over zijn rug en zadel haar op. Twijfelend zet ik mijn voet in de stijgbeugel en trek me zo hard ik kan op aan het beest. Uiteindelijk zit ik op zijn rug, maar de zweetdruppels staan op mijn voorhoofd.
Ik grijp de teugels vast en por hem met mijn hielen.
'' Ga vooruit, stom ding'' zeg ik hardop en het paard bokt. '' Woah! oké, lief paardje ga lopen...'' Het bruine paard verzet zijn benen en we gaan vooruit. Ik spoor hem aan linksaf te gaan en we zijn op weg. Na een tijdje oncomfortabel hobbelen op zijn rug ben ik het toch echt zat en stap van hem af.
'' Ga vooruit, stom ding'' zeg ik hardop en het paard bokt. '' Woah! oké, lief paardje ga lopen...'' Het bruine paard verzet zijn benen en we gaan vooruit. Ik spoor hem aan linksaf te gaan en we zijn op weg. Na een tijdje oncomfortabel hobbelen op zijn rug ben ik het toch echt zat en stap van hem af.
''Rustig, het komt goed...'' Voorzichtig hef ik mijn been over het paard en zet het op de grond, of tenminste, dat was de bedoeling. In werkelijkheid blijft mijn voet haken in de beugel en ik val van het paard.
''Bro, niet cool!'' ik hoor het paard snuiven. Met mijn handen onder de modder krijg ik het voor mekaar rechtovereind te gaan zitten.
''Auw, dat doet echt zeer'' mompel ik. Faylinn brengt zijn hoofd naar mijn hand en likt de schaafwond.
'' Bro, alleen likken als het de wond heelt'' lach ik en sta op.
''Bro, niet cool!'' ik hoor het paard snuiven. Met mijn handen onder de modder krijg ik het voor mekaar rechtovereind te gaan zitten.
''Auw, dat doet echt zeer'' mompel ik. Faylinn brengt zijn hoofd naar mijn hand en likt de schaafwond.
'' Bro, alleen likken als het de wond heelt'' lach ik en sta op.
Ik streel hem over zijn mooie witte neus.
'' Jij bent wel aardig.'' Het paard snuift en hinnikt zachtjes. Ik moet lachen en geef het beest nog een aai.
'' Hé daar, wat is er zo grappig?'' zegt Thomas die er onderhand ook is.
''Niks, dat is iets tussen Faylinn en mij.''
'' Jij bent wel aardig.'' Het paard snuift en hinnikt zachtjes. Ik moet lachen en geef het beest nog een aai.
'' Hé daar, wat is er zo grappig?'' zegt Thomas die er onderhand ook is.
''Niks, dat is iets tussen Faylinn en mij.''
We ploffen neer op een picknickbank bij een restaurantje, dat een paar meter verderop was. De hele tijd hebben we gezellig lopen praten over wat ik heb gemist op school, een zwangere klasgenote, zijn moeder, de dood van mijn ouders en nog een paar kleine dingetjes. Het was al donker geworden en we zijn de laatsten bij het restaurant.
'' Het spijt me echt erg dat je niet langer kan blijven'' zei Thomas. Ik knik, en zucht hoorbaar.
'' Myrthe mag me denk ik niet zo erg, dus waarschijnlijk lukt het me niet om nog langer te blijven.''
'' Maar Myrthe mag mij wel, dus misschien kan ik haar overhalen'' houdt hij vol. Ik kan alleen maar lief glimlachen. Er valt ook meteen een pijnlijke stilte.
'' Zullen we naar de sterren staren?'' vraagt hij met een lieve blik in zijn ogen. Glimlachend knik ik en we gaan van de bank naar de grond.
'' Het spijt me echt erg dat je niet langer kan blijven'' zei Thomas. Ik knik, en zucht hoorbaar.
'' Myrthe mag me denk ik niet zo erg, dus waarschijnlijk lukt het me niet om nog langer te blijven.''
'' Maar Myrthe mag mij wel, dus misschien kan ik haar overhalen'' houdt hij vol. Ik kan alleen maar lief glimlachen. Er valt ook meteen een pijnlijke stilte.
'' Zullen we naar de sterren staren?'' vraagt hij met een lieve blik in zijn ogen. Glimlachend knik ik en we gaan van de bank naar de grond.
''Vind jij het huis waar jullie gaan wonen eigenlijk wel mooi?'' vraag ik, want ik kon vanmiddag aan zijn blik zien dat hij niet onder de indruk was.
'' Spuuglelijk, wat we nu hebben is nog mooier'' antwoordt hij en ik lees duidelijk walging van zijn gezicht af. Als je de inrichting van het huis waar hij nu woont ziet past het ook helemaal niet bij dit nieuwe huis, Myrthe heeft ook totaal geen smaak. Ik kom erachter dat ik staar, als Thomas met zijn hand voor mijn ogen langs gaat.
''Hallooo?'' Mijn antwoord is een glimlach en ik ga relaxed zitten.
'' Spuuglelijk, wat we nu hebben is nog mooier'' antwoordt hij en ik lees duidelijk walging van zijn gezicht af. Als je de inrichting van het huis waar hij nu woont ziet past het ook helemaal niet bij dit nieuwe huis, Myrthe heeft ook totaal geen smaak. Ik kom erachter dat ik staar, als Thomas met zijn hand voor mijn ogen langs gaat.
''Hallooo?'' Mijn antwoord is een glimlach en ik ga relaxed zitten.
Opeens voel ik iets warms op mijn hand. Geschrokken kijk ik naar wat er op ligt en zie dat het de hand van Thomas is. Mijn wangen worden rood, ik voel het gewoon. Wat een geluk dat je dat door de duisternis van de nacht niet kan zien.
'' W-wat doe je'' stamel ik, '' is dit ...'' Ik kon mijn ogen gewoon niet geloven.
''Jouw hand verwarmen'' antwoordt hij een beetje verlegen. Wat schattig! Ik voel ook warme adem bij mijn gezicht. Angstig sta ik op, wat doet hij?
'' W-wat doe je'' stamel ik, '' is dit ...'' Ik kon mijn ogen gewoon niet geloven.
''Jouw hand verwarmen'' antwoordt hij een beetje verlegen. Wat schattig! Ik voel ook warme adem bij mijn gezicht. Angstig sta ik op, wat doet hij?
Hij pakt snel mijn hand vast en houdt me tegen. Hij trekt me tegen zich aan en drukt zijn lippen op de mijne. Tintelingen in mijn hele lichaam, ik sta te shaken op mijn benen. Het duurt wel een eeuwigheid totdat hij mijn lippen loslaat en me met zijn heldere ogen aankijkt. Hij ziet de verbazing, verrassing, blijheid, verliefdheid en nog veel meer in mijn ogen en kan alleen maar terug lachen. Met precies dezelfde blik.
''Floor, ik vind je echt al heel lang leuk'' begint hij,'' ik wil je eigenlijk ook niet meer loslaten.'' Hij kijkt me verwachtingsvol aan.
''I-ik... vind jou ook leuk'' zeg ik maar. Wat een standaard reactie van mij.
''Wil je dus verkering met me?'' Ik knik. Hij pakt opgelucht mijn handen en verwarmt ze.
'' Één ding, Myrthe mag hier niets van weten.''
Ik begrijp het en knik. Ze zal het nooit te weten komen.
Of wel?
''I-ik... vind jou ook leuk'' zeg ik maar. Wat een standaard reactie van mij.
''Wil je dus verkering met me?'' Ik knik. Hij pakt opgelucht mijn handen en verwarmt ze.
'' Één ding, Myrthe mag hier niets van weten.''
Ik begrijp het en knik. Ze zal het nooit te weten komen.
Of wel?